Ολοι διεκδικουν κάτι, εκτός από την Ελλάδα
Από τον
Νίκο Ελευθερόγλου
Την ώρα που όλοι γύρω μας θέλουν ένα κομμάτι της Ελλάδας, εμείς εμφανιζόμαστε σαν να ζούμε στον δικό μας κόσμο, όχι μόνο μη τολμώντας να διεκδικήσουμε κάτι, αλλά το αντίθετο. Είμαστε έτοιμοι να παραχωρήσουμε τα πάντα, μόνο και μόνο για να μη διαταραχθεί η εναπομείνασα φαντασιακή ευμάρειά μας.
Αλβανοί, Σκοπιανοί, Βούλγαροι και, φυσικά, οι Τούρκοι έχουν ξεσαλώσει, ξυπνώντας τη χειρότερη περίοδο της ιστορίας των Βαλκανίων. Τους έχει ανοίξει η όρεξη από τη μέχρι παρεξηγήσεως αδράνειά μας.
Την ώρα που εμείς βιώνουμε σε φαντασιακό επίπεδο ότι μπορούμε να είμαστε η ηγέτιδα δύναμη των Βαλκανίων, οι γείτονές μας στήνουν αργά και σταθερά τον ιστό της αράχνης.
Εχουμε και λέμε:
Αλβανία: Ο Μπερίσα, τον οποίο ελληνικά κόμματα είχαν «υιοθετήσει» και στηρίξει, βγήκε και με περισσό θράσος, αναίδεια και προκλητικότητα υποστήριξε ότι οι Οθωνοί ανήκουν στην Αλβανία.
Ελπίζουμε να τα άκουσαν εδώ στην Αθήνα εκείνοι που τον χάιδευαν και του έλυσαν το πρόβλημα της ανεργίας, ανοίγοντας την πόρτα της Ελλάδας σε χιλιάδες Αλβανούς οικονομικούς μετανάστες, οι οποίοι τα περισσότερα από τα χρήματα που έβγαλαν τα πήγαν πίσω στην πατρίδα τους, ενισχύοντας παράλληλα την οικονομία της Αλβανίας!
Σκόπια: Αντί να παρακαλάνε την Ελλάδα, ώστε να παραμείνουν κράτος και να διασφαλίσουν τη βιωσιμότητά τους μπαίνοντας στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε., μας προκαλούν, καπηλεύονται ένα όνομα που δεν τους ανήκει και ισχυρίζονται με θράσος ότι θα μας κάνουν χάρη εάν κολλήσουν έναν προσδιορισμό σε κάτι που δεν τους ανήκει. Για την περίπτωσή τους ισχύει το ότι εκεί που μας χρωστούσαν, μας παίρνουν και το βόδι.
Τουρκία: Μια χώρα που ούτε θέλει ούτε μπορεί, καθώς φαίνεται, να αλλάξει το βαρβαρικό DNA της. Συνεχίζει να συμπεριφέρεται ως ταύρος εν υαλοπωλείω, να προκαλεί, να διεκδικεί νησιά που δεν της ανήκουν, να παραβιάζει συνθήκες και να καταπατά το διεθνές δίκαιο.
Με την εύνοια -χρόνια τώρα- των συμμάχων μας μετατράπηκε σε σερίφη της περιοχής, εισβάλλει όπου θέλει, τρομοκρατεί όποιον θέλει. Εάν κάποιοι πιστεύουν ότι οι σύμμαχοί μας έχουν δείξει στους Τούρκους κόκκινη κάρτα και θα μας στηρίξουν, πλανώνται.
Το έχει (απο)δείξει η Ιστορία. Αιώνες τώρα βάζουν πλάτη στην Αγκυρα, παρότι η Τουρκία δεν έχει ούτε μπέσα ούτε ηθική. Εάν ο Ερντογάν κερδίσει τις εκλογές, το πιο πιθανό σενάριο είναι να τα βρουν πάλι μαζί του και να μας αδειάσουν μεγαλοπρεπώς.
Και όλοι αυτοί καλά κάνουν. Το μεγάλο ερώτημα που πρέπει να απευθύνουμε στους εαυτούς μας είναι: «Εμείς τι κάνουμε;» Θα συνεχίσουμε να χώνουμε το κεφάλι στην άμμο παριστάνοντας τις στρουθουκαμήλους ή θα ξυπνήσουμε επιτέλους και θα δούμε την αλήθεια;
Η αλήθεια είναι ότι κανείς δεν πρόκειται να μας χαρίσει τίποτε. Και εάν πράγματι θες ειρήνη, πρέπει να προετοιμάζεσαι για πόλεμο. Μόνο έτσι μπορεί να σε υπολογίζουν οι γύρω σου. Διαφορετικά, όσο υποχωρείς τόσο θα σε κονταίνουν. Φίλοι και εχθροί…