Αποκλειστικό – Ελεύθεροι «παγιδευμένοι» οι ναυτικοί παραμένουν στα πλοία

Ένας καπετάνιος από τους τυχερούς που ξεμπαρκάρισε μιλά για ολιγωρία και μη έγκαιρη παρέμβαση του ΙΜΟ
Γράφει ο: Φίλης Καϊτατζής ([email protected])

Παραμένουν στα πλοία παγιδευμένοι δεκάδες χιλιάδες ναυτικοί – τώρα από 150000 τους ανεβάζουν σε 300000- λόγω των περιοριστικών μέτρων που «έφερε» ο COVID 19, χωρίς ακόμα να έχουν χαρακτηριστεί «βασικοί εργαζόμενοι» που διασφάλισαν (ίζουν) με τις υπηρεσίες που προσφέρουν την ροή του εμπορίου και την κυκλοφορία ζωτικών ιατρικών προμηθειών, εξοπλισμού ασφαλείας, τροφίμων και άλλων απαραίτητων αγαθών για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Το παγκόσμιο lockdown που αρχικώς δεν επέτρεπε τις πτήσεις -και σήμερα υπό όρους – έχει ως αποτέλεσμα οι αλλαγές πληρωμάτων να καθίστανται αδύνατες. Και μαζί με τους ναυτικούς που έχουν φτάσει σε σημείο εξαθλίωσης , να «τίθεται σε κίνδυνο και η ασφαλής λειτουργία των πλοίων».

Η μεγάλη περιπέτεια 
Από τους τυχερούς -πρόλαβε και ξεμπαρκάρισε νωρίς- ο καπετάνιος (θέλησε να κρατήσει την ανωνυμία του) που μίλησε στο “pireasnow’’, ασκώντας κριτική στον Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό (ΙΜΟ) για μη έγκαιρη και δυναμική παρέμβαση υπέρ των δικαιωμάτων των ναυτικών: «Ήμουν από τους τυχερούς γιατί επαναπατρίστηκα τέλη Μαρτίου από Κορέα κάτω από δύσκολες συνθήκες . Όταν μάθαμε τα νέα ήταν τέλη Δεκέμβρη  πλησιάζαμε Αυστραλία από Κίνα. Τότε μάθαμε για τον νέο ιό και από τότε ξεκινά η δύσκολη περίοδος με καραντίνες μεγάλης διάρκειας 10-15 μέρες σε  αγκυροβόλια η  να είμαστε σταματημένοι στην ανοικτή θάλασσα. Στα λιμάνια να απαγορεύεται η έξοδος από το πλοίο και να έχουμε συχνούς ελέγχους από το υγειονομικό τους. Να φοβάσαι να κάνεις τροφοδοσίες από τα λιμάνια κυρίως από την Κίνα. Επί 5 μήνες που παρέμεινα συνολικά στο πλοίο –πρίν και μετά κορωνοϊό- τα ταξίδια είχαν βάση την Κίνα  για φόρτωση η ξεφόρτωση.

Οι αεροπορικές εταιρίες η μια μετά την άλλη άρχιζαν και περιόριζαν τις πτήσεις. Αρχές Φεβρουαρίου λάβαμε οδηγίες από τον ΙΜΟ πως θα αντιμετωπίσουμε τον ιό .Εκτός από την μάσκα και το συχνό πλύσιμο των χεριών πρότεινε μεγαλύτερη παραμονή των ναυτικών στο πλοίο. Μόνο αυτά… Υποτίθεται ότι είναι ο οργανισμός που μεριμνά και θεσπίζει κανονισμούς για την καλυτέρευση της διαβίωσης των πληρωμάτων στα πλοία. Το συνεπακόλουθο -κάτω από αυτές τις δύσκολες καταστάσεις – ήταν μια λύση, η μεγαλύτερη παραμονή των ναυτικών στα πλοία. Παγιδευμένοι και απογοητευμένοι! Λυπάμαι γι’ αυτό! Λυπάμαι για την ολιγωρία του ΙΜΟ που εκεί προσβλέπουμε για την προστασία μας . Στο πλήρωμα του πλοίου που ήμουν καπετάνιος επικρατούσε μόνο κλίμα φόβου και μία αναστάτωση ,μια αβεβαιότητα για τον επαναπατρισμό. Ένα πολύ άσχημο κλίμα που δεν περιγράφεται αν δεν το ζήσεις. Ήμουν από τους τυχερούς γιατί επαναπατρίστηκα τέλη Μαρτίου από Κορέα κάτω από δύσκολες καταστάσεις. μετά από λίγο άρχισε ο εγκλωβισμός των ναυτικών στα καράβια . Ελπίζω και εύχομαι γρήγορο επαναπατρισμό των συναδέλφων μου και να τελειώσει σύντομα αυτό το μαρτύριο των ναυτικών. Να μην συμβεί πάλι ξανά!»

Ο χρόνος τελειώνει
««Σήμερα μια αόρατη ανθρωπιστική κρίση εκτυλίσσεται γύρω μας, με 300.000 ναυτικούς παγιδευμένους στη θάλασσα, των οποίων οι συμβάσεις έχουν ολοκληρωθεί και δεν μπορούν να επιστρέψουν στα σπίτια και στις οικογένειές τους. Βιώνοντας ήδη κόπωση και άγχος και χωρίς κανένα τρόπο να φύγουν από τα πλοία και κανέναν να τους ανακουφίσει, είναι ανίκανοι να προβλέψουν πότε θα τελειώσει η ταλαιπωρία τους». Τονίζει ο Δημήτρης Φαφαλιός πρόεδρος της INTERCARGO (σ.σ εκπροσωπεί τα συμφέροντα των πλοιοκτητών ξηρού φορτίου διαδραματίζοντας  παράλληλα  σημαντικό ρόλο στους κόλπους του Ιnternational Μaritime Οrganization (IMO) και στα διεθνή ναυτιλιακά fora).

Οφείλουμε, συνεχίζει ο κ Φαφαλιός ,να κάνουμε ότι μπορούμε για να γίνουν αποδεκτά τα πρωτόκολλα του ΙΜΟ και ζητούμε από τα μέλη να κάνουν έκκληση στις εκάστοτε κυβερνήσεις να τελειώσουν τους περιορισμούς για τις μετακινήσεις των ναυτικών προκειμένου να επιστρέψουν σπίτια τους και άλλοι ναυτικοί να μπορούν να τους αντικαταστήσουν.
«O χρόνος τελειώνει» υπογραμμίζει σε βιντεοσκοπημένο μήνυμά της η INTERCARGO απευθύνοντας έκκληση για να ξεκινήσουν οι αλλαγές πληρωμάτων.

Συντονισμένη δράση

Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας (ΔΟΕ) ζήτησε εκ νέου επείγουσα και συντονισμένη δράση για την απελευθέρωση των 150000 με 200.000 ναυτικούς (σ.σ, δικοί της οι αριθμοί) που βρίσκονται παγιδευμένοι σε πλοία σε όλο τον κόσμο, λόγω μέτρων για τον περιορισμό του ιού COVID-19.

Η ΔΟΕ προτρέπει τις κυβερνήσεις, την υπηρεσία μετανάστευσης, τις ναυτιλιακές αρχές και όσους άλλους εμπλεκόμενους διεθνείς φορείς να αναγνωρίσουν τους ναυτικούς ως «βασικούς εργαζόμενους» που διασφαλίζουν τη ροή του εμπορίου και την κυκλοφορία ζωτικών ιατρικών προμηθειών, εξοπλισμού ασφαλείας, τροφίμων και άλλων κρίσιμων αγαθών κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας αναφερόμενη στις διατάξεις της Σύμβασης Ναυτικής Εργασίας του 2006, κάλεσε τις κυβερνήσεις να υιοθετήσουν χωρίς καθυστέρηση όλα τα πιθανά μέτρα για να επιτρέψουν τις αλλαγές του πληρώματος και τον επαναπατρισμό των ναυτικών, λαμβάνοντας παράλληλα μέτρα για την ελαχιστοποίηση του κινδύνου μετάδοσης του νέου κορωνοϊού τονίζοντας: Είναι απαράδεκτο να αναγκάζουμε εξαντλημένους ναυτικούς να συνεχίσουν να εργάζονται περισσότερο από τέσσερις μήνες μετά τη λήξη της σύμβασής τους. Αυτό θέτει σε κίνδυνο την υγεία τους και θέτει σε κίνδυνο την ασφάλεια στη θάλασσα. Απαιτείται τώρα δράση για την εξασφάλιση αξιοπρεπούς εργασίας για τους ναυτικούς, την αποφυγή θαλάσσιων ατυχημάτων και περιβαλλοντικών καταστροφών. Καλούμε τις κυβερνήσεις να συνεργαστούν για να κάνουν αυτές τις αλλαγές πληρώματος με ασφάλεια»
Σημειώνεται ότι οι ναυτικοί που περιμένουν να επιστρέψουν στη θάλασσα , στα πλοία , έχουν χάσει το εισόδημά τους (!) λόγω του περιορισμού των μετακινήσεων, που συνεχίζονται για τα πληρώματα.
Στις 21 Μαΐου (αν και καθυστερημένα) το Διεθνές Ναυτιλιακό Επιμελητήριο, η Διεθνής Συνομοσπονδία Συνδικάτων και η Διεθνής Ομοσπονδία Εργαζομένων στις Μεταφορές επισήμαναν τον επείγοντα χαρακτήρα της κατάστασης σε επιστολή προς τον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, António Guterres, αναδεικνύοντας τους «κινδύνους για την ψυχική και σωματική υγεία των πληρωμάτων» εκφράζοντας τις ανησυχίες τους για τα «πιο ευάλωτα άτομα που ενδεχομένως καταφεύγουν σε αυτοτραυματισμό και ακόμη και αυτοκτονία!»