Φονικές και καταστροφικές πυρκαγιές που έμειναν στην Ιστορία
Ριπές ανέμου που φτάνουν μέχρι και τα 120 χιλιόμετρα την ώρα. Φλόγες που καταστρέφουν στο πέρασμά τους ό,τι έχει δημιουργήσει ο άνθρωπος και η φύση. Άνθρωποι απεγνωσμένοι τρέχουν, απελπισμένοι να σώσουν τις περιουσίες μιας ζωής, αλλά και τις ίδιες τους τις ζωές, τις ζωές των παιδιών τους, των γονιών τους, των αγαπημένων τους προσώπων. Πολλοί δεν τα καταφέρνουν, βυθίζοντας οικογένειες, χωριά, πόλεις, μια ολόκληρη χώρα στο πένθος. Την επόμενη ημέρα, θάνατος παντού…
Οι φωτιές στην Αττική άπλωσαν την καταστροφική τους ορμή με τέτοια ταχύτητα, αφήνοντας πίσω τους σε λίγες μόνο ώρες ερείπια, στάχτη, δεκάδες νεκρούς και θρήνο. Είναι από τις πιο καταστροφικές πυρκαγιές στον κόσμο τον 21ο αιώνα. Είναι, συγκεκριμένα, οι πιο φονικές του 21ου αιώνα στον κόσμο μετά εκείνες που σκότωσαν 173 ανθρώπους στην Αυστραλία το 2009, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο. Τα περισσότερα θύματα έχασαν τη ζωή τους επειδή κάηκαν μέσα στις φλόγες ή πνίγηκαν στη θάλασσα, σύμφωνα με τον προϊστάμενο της ιατροδικαστικής υπηρεσίας Αθηνών, Νίκο Καρακούκη.
Δεν είναι φυσικά η πρώτη φορά που τόσοι και περισσότεροι άνθρωποι βρίσκουν αυτόν τον τραγικό θάνατο. Υπάρχουν πυρκαγιές που έμειναν στην Ιστορία για την καταστροφική τους πορεία και τους τρομακτικούς αριθμούς των νεκρών που άφησαν πίσω τους…
Η πιο φονική δασική πυρκαγιά στον κόσμο φαίνεται να ήταν εκείνη του Οκτωβρίου 1871 στο Πέστιγκο (Ουισκόνσιν, ΗΠΑ, που προκάλεσε από 800 έως 1.200 θανάτους. Η φωτιά, που είχε ξεσπάσει στο δάσος πολλές ημέρες νωρίτερα, κατέστρεψε μέσα σε μερικές ώρες την κωμόπολη των 1.700 κατοίκων και κατέστρεψε και άλλα χωριά σε μια έκταση 5.000.000 στρεμμάτων.
Το Πέστιγκο ανήκε στην ουσία στον Γουίλιαμ Όγκντεν και στέγαζε μια από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις παραγωγής ξυλείας στις ΗΠΑ. Το καλοκαίρι του 1871 ήταν ιδιαίτερα ξηρό στην ευρύτερη περιοχή. Και πάλι, οι κάτοικοι συνέχιζαν να βάζουν φωτιές για να δημιουργήσουν αγροτικές εκτάσεις, σύμφωνα με το History Channel. Το Πέστιγκο ήταν εξαιρετικά ευάλωτο στις πυρκαγιές. Σχεδόν κάθε του κατασκευή ήταν φτιαγμένη από ξύλο. Οι δρόμοι ήταν καλυμμένοι με σκόνη πριονίματος και η κεντρική γέφυρα ήταν φτιαγμένη από ξύλο. Μια φωτιά θα καθιστούσε αδύνατη τη διαφυγή από την κωμόπολη.
Στις 23 Σεπτεμβρίου, υπήρχε ήδη αποθηκευμένη μια μεγάλη ποσότητα νερού σε περίπτωση που γειτονικές πυρκαγιές κατευθύνονταν προς το Πέστιγκο. Και πάλι, οι κάτοικοί της δεν ήταν προετοιμασμένοι για το μέγεθος και την ταχύτητα της φωτιάς της 7ης Οκτωβρίου.
Η φωτιά ξεκίνησε από ένα αδιευκρίνιστο σημείο στο πυκνό δάσος. Αρχικά εξαπλώθηκε σε ένα μικρό χωριό, το Sugar Bush, όπου όλοι οι κάτοικοι βρήκαν τραγικό θάνατο. Οι ισχυροί άνεμοι και οι υψηλές θερμοκρασίες έκαναν στην κυριολεξία τα δέντρα να εκρηγνύονται.
Την επόμενη ημέρα, η φωτιά έφτασε στο Πέστιγκο. Διακόσιοι άνθρωποι πέθαναν σε μία μόνο ταβέρνα. Ορισμένοι αναζήτησαν καταφύγιο σε ένα κοντινό ποτάμι, όπου αρκετοί πνίγηκαν. Ένας μαζικός τάφος με σχεδόν 350 σορούς δημιουργήθηκε διότι ήταν αδύνατη η ταυτοποίηση των θυμάτων.
Ήταν μέσα Μαΐου του 1987 όταν οι πυροσβέστες κατάφεραν επιτέλους να θέσουν υπό έλεγχο την τεράστια πυρκαγιά που κατάκαιγε εδάφη στα ανατολικά την Κίνα. Όχι όμως προτού 193 άνθρωποι σκοτωθούν, αναφέρει το History Channel.
Η τραγική φωτιά ξεκίνησε στις 6 Μαΐου. Από το ξέσπασμά της, οι αρχές εκτίμησαν λάθος τη δυναμική της, αποτυγχάνοντας να τη συγκρατήσουν ενώ ήταν ήδη διαχειρίσιμη. Η πυρκαγιά εξαπλώθηκε ταχύτατα, καταστρέφοντας τεράστιες εκτάσεις και προκαλώντας 100 θανάτους. Την ίδια περίοδο, οι πυροσβεστικές δυνάμεις καλούνταν να διαχειριστούν μια διαφορετική δασική φωτιά στα σύνορα της Κίνας με τη Σοβιετική Ένωση, που ετοιμαζόταν να ενωθεί με το άλλο μέτωπο.
Χρειάστηκαν κάποιες ακόμη μέρες για τους πυροσβέστες να σταματήσουν τεικά την εξάπλωση της φωτιάς. Πενήντα χιλιάδες άνθρωποι έμειναν άστεγοι. Εκτός από τους 193 νεκρούς, εκατοντάδες ακόμη τραυματίστηκαν. Όταν τελικά η φωτιά έσβησε στις 27 Μαΐου, ο υπουργός Δασών της Κίνας απομακρύνθηκε από τη θέση του για την αρχική αποτυχία αντιμετώπισης της φωτιάς.
Με τον βαρύ απολογισμό της των 82 θανάτων, η πυρκαγιά που ξέσπασε τον Αύγουστο του 1949 στις Λαντ, στη νοτιοδυτική Γαλλία, εξακολουθεί να παραμένει στη μνήμη.
Τα θύματα, πυροσβέστες, εθελοντές και στρατιωτικοί, εγκλωβίστηκαν κυριολεκτικά σε ένα σύννεφο καπνού που προκάλεσε μια απότομη αλλαγή της κατεύθυνσης και της έντασης των ανέμων.
Αυστραλία 2009: Τουλάχιστον 173 άνθρωποι πεθαίνουν στις πυρκαγιές που ξεσπούν σε θάμνους στη νοτιοανατολική Αυστραλία, κυρίως στην πολιτεία Βικτόρια, θύμα το Σαββατοκύριακο της 7ης Φεβρουαρίου του 2009 του συνδυασμού εξαιρετικά υψηλών θερμοκρασιών και της ξηρασίας.
Ολόκληρες πόλεις και περισσότεροι από 2.000 σπίτια ισοπεδώνονται. Η φωτιά μαίνεται για πολλές εβδομάδες προτού περιοριστεί χάρη στην κινητοποίηση χιλιάδων πυροσβεστών και εθελοντών.
Ελλάδα 2007: Στα τέλη Αυγούστου του 2007, πρωτοφανείς δασικές πυρκαγιές καταστρέφουν 2.500.000 στρέμματα στην Πελοπόννησο και στην Εύβοια προκαλώντας 77 θανάτους στο πέρασμά τους.
Πολλά θύματα πεθαίνουν στην προσπάθεια να φύγουν μέσα στον πανικό από χωριά που έχουν περικυκλωθεί από τις φλόγες, ενώ απειλείται η περιοχή της Ολυμπίας.
Πορτογαλία 2017 και 2003: Εξήντα τέσσερις άνθρωποι σκοτώνονται και περισσότεροι από 250 τραυματίζονται στη διάρκεια μιας τεράστιας δασικής πυρκαγιάς που ξέσπασε στις 17 Ιουνίου 2017 στο Πεντρογκάο Γκράντε, στο κέντρο της χώρας, η οποία επεκτείνεται στη συνέχεια σε γειτονικές περιοχές.
Ένα μεγάλο μέρος των θυμάτων πέθαναν μέσα στα αυτοκίνητά τους, που είχαν εγκλωβιστεί στις φλόγες. Μέσα σε πέντε ημέρες, η φωτιά κατακαίει περίπου 460.000 στρέμματα δάσους και θάμνων.
Η Πορτογαλία είχε πληγεί και το 2003 από τεράστιες πυρκαγιές που μαίνονταν για εβδομάδες στο κεντρικό και το νότιο τμήμα της χώρας λόγω των υψηλών θερμοκρασιών προκαλώντας 20 θανάτους. Σχεδόν 4.250.000 στρέμματα έγιναν στάχτη.
Ισραήλ 2010: Η χειρότερη πυρκαγιά στην ιστορία του Ισραήλ προκάλεσε 44 θανάτους στις 2 Δεκεμβρίου 2010. Τα θύματα, στην πλειονότητά τους εκπαιδευόμενοι φύλακες σε φυλακή, εγκλωβίστηκαν από τη φωτιά σε ένα λεωφορείο. Μέσα σε τέσσερις ημέρες η φωτιά θα καταστρέψει σχεδόν 50.000 στρέμματα του εθνικού πάρκου του λόφου Καρμέλ (βόρεια).
Ρωσία 2015 και 2010: Τον Απρίλιο του 2015, 34 άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους στις τεράστιες πυρκαγιές που μαίνονται στα μέσα Απριλίου σε έκταση 10.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων στη Σιβηρία.
Ξεκινώντας από την Χακάσια (στο νότιο τμήμα της Σιβηρίας) οι πυρκαγιές, που κατέστρεψαν 2.000 σπίτια, έφθασαν μέχρι τη Μογγολία, περίπου 200 χλμ. νότια, και συνέχισαν το καταστροφικό τους έργο μέχρι τα σύνορα με την Κίνα, σύμφωνα με το ρωσικό τμήμα της Greenpeace.
Πέντε χρόνια πριν, το 2010, το δυτικό τμήμα της χώρας, που αντιμετώπιζε πρωτοφανή καύσωνα και ξηρασία, είχε καταστραφεί από πυρκαγιές που προκάλεσαν τον θάνατο περίπου 60 ανθρώπων από τα τέλη Ιουλίου έως τα τέλη Αυγούστου. Περισσότερα από δέκα εκατομμύρια στρέμματα δάσους, βάλτων και θάμνων καταστράφηκαν και ολόκληρα χωριά κάηκαν.
ΗΠΑ 2003: Είκοσι δύο άνθρωποι, μεταξύ των οποίων δύο στο Μεξικό, χάνουν τη ζωή τους στις πυρκαγιές που μαίνονται στην Καλιφόρνια, τέλη Οκτωβρίου-αρχές Νοεμβρίου 2003. Μέσα σε δύο εβδομάδες, 3.000.000 στρέμματα βλάστησης καίγονται, 3.576 σπίτια καταστρέφονται και 100.000 άνθρωποι απομακρύνονται από τις εστίες τους.
Πιο πρόσφατα στην Αριζόνα, στις νοτιοδυτικές ΗΠΑ, 19 πυροσβέστες χάνουν τη ζωή τους την 1η Ιουλίου 2013 ενώ δημιουργούσαν αντιπυρική ζώνη για να σταματήσουν την επέκταση μιας τεράστιας πυρκαγιάς.