Ταξίδι στην άγρια και γοητευτική Μάνη

Η χώρα μας είναι από εκείνους τους ελάχιστους ευλογημένους τόπους που προσφέρουν στον επισκέπτη μια τεράστια ποικιλία από μοναδικά τοπία απαράμιλλης ομορφιάς. Από τις ανεμοδαρμένες Κυκλάδες με τα άσπρα σπιτάκια και τα καταγάλανα νερά μέχρι τα καταπράσινα χωριά του Πηλίου και από τις μαγευτικές παραλίες των Επτανήσων στην άγρια και σαγηνευτική Μάνη.
Για τους Μανιάτες η Μάνη είναι μία και αδιαίρετη. Για όλους εμάς τους υπόλοιπους, υπάρχουν δύο, η Μεσσηνιακή και η Λακωνική. Η πρώτη, η Μεσσηνιακή ή Αποσκιερή είναι πιο ήπια, πιο γλυκιά ενώ η άλλη, η Λακωνική ή Προσηλιακή είναι πιο άγρια και – για πολλούς – πιο γοητευτική!
Η Λακωνική Μάνη εκτείνεται από το Γύθειο μέχρι το Οίτυλο και περιλαμβάνει μερικά από τα ωραιότερα χωριά της χώρας μας καθώς και ορισμένα σημεία που ο επισκέπτης πρέπει να δει οπωσδήποτε! Η χερσόνησος του Ταΰγετου (το μεσαίο «πόδι» της Πελοποννήσου) που εισχωρεί βαθιά στη θάλασσα και χωρίζει το Αιγαίο από το Ιόνιο πέλαγος, καταλήγει στο ακρωτήριο Ταίναρο, το νοτιότερο ακρωτήριο της ηπειρωτικής Ευρώπης!
Η λακωνική Μάνη ξεκινά παραδοσιακά από το αμφιθεατρικά χτισμένο Γύθειο με τα πολλά μεγαλοπρεπή αρχοντικά, το οποίο ενώνεται με μια στενή λωρίδα γης με το καταπράσινο νησάκι Μαράθι ή Κρανάη, που λέγεται ότι κρύφτηκε ο Πάρις και η Ωραία Ελένη πριν φύγουν για την Τροία.
Σε όλο το μήκος της, η διαδρομή ακολουθεί τις απόκρημνες πλαγιές με τους τεράστιους βράχους, τις μοναδικής ομορφιάς παραλίες, τους μικρούς κολπίσκους με τα σμαραγδένια νερά και τα γραφικά χωριά με τα πυργόσπιτα – για τα οποία φημίζεται η Μάνη – και τις δεκάδες βυζαντινές εκκλησίες.
Μαυροβούνι, Βαθύ, Σκουτάρι, είναι μερικά από τα χωριά που συναντά κανείς «κατεβαίνοντας» το δρόμο από το Γύθειο, πριν φτάσει στον Κότρωνα. Ένα πανέμορφο παραθαλάσσιο χωριό με παραδοσιακά σπίτια και έναν μικρό μόλο γεμάτο βάρκες και καϊκια. στην καρδιά της Προσηλιακής Μάνης.
Από εκεί το ταξίδι συνεχίζεται προς τον όρμο Αλύππα – διάσημος από την ταινία του Κασσαβέτη «Tempest» αλλά και από διάφορες διαφημίσεις – την Κοκκάλα και τη Λάγια με τους ιδιαίτερους πύργους της.
Ταξιδεύοντας νότια προς το ακρωτήριο Ταίναρο, μια από τις πύλες του Άδη κατά την αρχαιότητα, ο επισκέπτης αντικρίζει από ψηλά δύο πανέμορφα τοπία, το Πόρτο Κάγιο – το «Λιμάνι των Ορτυκιών» – προς την ανατολή και το Μαρμάρι με τη μεγαλύτερη αμμουδερή παραλία της Μάνης προς τη Δύση. Εκεί μάλιστα, ο ιερέας της περιοχής πραγματοποιεί γάμους και βαφτίσεις μέσα στη θάλασσα!
Ανηφορίζοντας το δρόμο από τη δυτική πλευρά της Μάνης, ο ταξιδιώτης συναντά την περίφημη Βάθεια. Πρόκειται για ένα εντυπωσιακό χωριό – γνωστό από εκατοντάδες καρτ ποστάλ – με πυκνή δόμηση και επιβλητικούς διαδοχικούς πύργους, που μοιάζει σαν ακρόπολη «κρεμασμένη» στην κορυφή του λόφου. Το χωριό μοιάζει έρημο αλλά κατοικείται από λιγοστές οικογένειες.

Συνεχίζοντας προς τα πάνω, στο επιβλητικό ακρωτήρι Κάβο Γκρόσσο, ο επισκέπτης συναντά τον Γερολιμένα, ένα από τα ωραιότερα χωριά της Μάνης, που κάποτε αποτελούσε το σπουδαιότερο εμπορικό λιμάνι της ευρύτερης περιοχής. Σήμερα θεωρείται ένας από τους κορυφαίους εναλλακτικούς προορισμούς στην Ευρώπη.
Το ταξίδι στη Μάνη δεν τελειώνει εδώ. Οδεύοντας προς τη βόρεια δυτική πλευρά, δεκάδες χωριά σκαρφαλωμένα σε λόφους και σε ψηλότερα βουνά αλλά και στον κάμπο θυμίζουν φωλιές πύργων.
Ο δρόμος οδηγεί στην Αρεόπολη αλλά ο επισκέπτης ΠΡΕΠΕΙ να κάνει μια στάση για να θαυμάσει τα Σπήλαια του Δυρού, ένα από τα ωραιότερα σπήλαια στον κόσμο με τους αρχέγονους σταλακτίτες που καθρεπτίζονται στα κρυστάλλινα νερά.
Η Αρεόπολη είναι ένα πραγματικό κόσμημα. Πρόκειται για ένα πανέμορφο παραδοσιακό χωριό που κρατά αναλλοίωτο το βυζαντινό του χαρακτήρα. Σύμφωνα με την παράδοση, η Ελληνική Επανάσταση του 1821 ξεκίνησε εκεί στις 17 Μαρτίου. Αξίζει να αναφερθεί ότι η Αρεόπολη έχει κηρυχτεί διατηρητέα, γι’ αυτό και μέσα στο χωριό δεν κυκλοφορούν αυτοκίνητα. Ο επισκέπτης μπορεί να παρκάρει στην είσοδο του χωριού και από εκεί να κατηφορίσει τα υπέροχα πλακόστρωτα δρομάκια που είναι γεμάτα από ταβέρνες, μπαρ και καφέ.
Το ταξίδι στην υπέροχη Μάνη τελειώνει στο Λιμένι, ένα μικρό και μαγευτικό θαλασσινό πυργοχώρι καλά προφυλαγμένο μέσα σε έναν όρμο.