ΤΟ ΒΑΡΥ ΟΝΟΜΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΟ ΚΙΝΑΛ

Ο Γεώργιος Παπανδρέου υπήρξε μία από τις πιο κεντρικές προσωπικότητες της νεότερης πολιτικής ιστορίας της Ελλάδας. Διετέλεσε τρεις φορές Πρωθυπουργός της και πολλές φορές Υπουργός, με πρώτη υπουργική θητεία στην επαναστατική κυβέρνηση του 1922. Υπήρξε φίλος, συνεργάτης και διευθυντής του πολιτικού γραφείου του Ελευθερίου Βενιζέλου. Απέκτησε το προσωνύμιο «Γέρος της Δημοκρατίας».
Το 1961 ο Γεώργιος Παπανδρέου αναβίωσε τον Ελληνικό φιλελευθερισμό ιδρύοντας την Ένωση Κέντρου.Στις εκλογές του ίδιου χρόνου εξασφάλισε το 1/3 των εδρών της Βουλής και αναδείχθηκε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Κατήγγειλε τα αποτελέσματα των εκλογών ως νοθευμένα, κατηγορώντας το παρακράτος για διπλοψηφίες και άλλες παρεμβάσεις, κάνοντας λόγο για εκλογές «βίας και νοθείας». Τότε ξεκίνησε πολιτικό αγώνα εναντίον της ΕΡΕ του Κωνσταντίνου Καραμανλή για τη διενέργεια νέων εκλογών, που έμεινε γνωστός στην ιστορία ως «ανένδοτος αγών».

Το κόμμα του κέρδισε τις εκλογές της 3ης Νοεμβρίου του 1963 με ποσοστό 42,04%. Έχοντας 138 έδρες σχημάτισε κυβέρνηση μειοψηφίας με τη στήριξη της ΕΔΑ. Ωστόσο, ο Παπανδρέου επιθυμούσε αυτοδύναμη πλειοψηφία και έτσι υπέβαλε την παραίτηση της κυβέρνησης αμέσως μετά την εξασφάλιση ψήφου εμπιστοσύνης. Στις εκλογές του Φεβρουαρίου 1964 η Ένωση Κέντρου κέρδισε με το 52,8% των ψήφων και 171 έδρες. Η προοδευτική πολιτική του, όπως και ο ευδιάκριτος ρόλος που έπαιζε ο γιος του, Ανδρέας, ξεσήκωσαν την αντιπολίτευση των συντηρητικών κύκλων. Ρύθμισε τα αγροτικά χρέη, πρόσφερε δωρεάν παιδεία σε όλες τις βαθμίδες, διπλασίασε τις βασικές αποδοχές των δικαστικών, απελευθέρωσε πολιτικούς κρατούμενους. Κυρίως όμως, συνέβαλε στο να «φυσήξει» ένας δυνατός άνεμος πολιτικής ελευθερίας και να αναθαρρήσουν έτσι πολλοί πολίτες που ζούσαν επί χρόνια υπό τη σκιά αστυνομικών παρακολουθήσεων και διώξεων.

Ο ΑΝΔΡΕΑΣ

Ο Ανδρέας Παπανδρέου υπήρξε ηγέτης με ευρύτατη λαϊκή αποδοχή. Ήταν ίσως ο πολιτικός με τη μεγαλύτερη συμβολή στη διαμόρφωση του πολιτικού και κομματικού συστήματος στη σύγχρονη Ελλάδα. Ανέτρεψε τον κυρίαρχο πολιτικό διαχωρισμό «Εθνικόφρονες-Κομμουνιστές» και στη θέση του επέβαλλε το δίπολο «Δεξιά-Αντιδεξιά». Το ΠΑΣΟΚ που δημιούργησε ήταν το πρώτο κόμμα εξουσίας στην Ελληνική ιστορία με μαζική οργάνωση. Από το κυβερνητικό του έργο ξεχωριστή θέση στη νεοελληνική πολιτική ιστορία έχουν η αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης, ο εκδημοκρατισμός του συνδικαλιστικού κινήματος, αλλά και των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, η δημιουργία του Εθνικού Συστήματος Υγείας και του Ανωτάτου Συμβουλίου Επιλογής Προσωπικού (ΑΣΕΠ) , η συνταγματική αναθεώρηση του 1985-1986, η οποία παγίωσε το σύστημα κοινοβουλευτικής εξουσίας που ισχύει έως και σήμερα, περιορίζοντας δραστικά τις υπερεξουσίες του Προέδρου.
Άλλες σημαντικές τομές των κυβερνήσεών του ήταν η νομιμοποίηση του πολιτικού γάμου, η ψήφος στα 18, η κατάργηση της σχολικής ενδυμασίας, η θέσπιση των επιδομάτων (τέκνων, αναπηρίας κτλ.), η αναγνώριση του εργατικού ατυχήματος, οι αλλαγές στο Οικογενειακό Δίκαιο όπως η καθιέρωση της ισότητας των δύο φύλων και η απαγόρευση του αναχρονιστικού θεσμού της προίκας, η κατάργηση πλείστων μετεμφυλιακών νόμων, όπως αυτοί του τεντιμποϊσμού και της κατασκοπείας, η άσκηση πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής ,η αναγνώριση της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και η παραχώρηση άδειας επιστροφής στην Ελλάδα στους πολιτικούς πρόσφυγες.

Το 1981 ήταν η χρονιά που το ΠΑΣΟΚ κέρδισε τις εκλογές με ποσοστό 48,1% και ο Ανδρέας Παπανδρέου έγινε για πρώτη φορά πρωθυπουργός της χώρας. Η κυβερνητική αυτή μετάβαση χαρακτηρίστηκε τόσο πριν, όσο και μετά τις εκλογές ως «Αλλαγή», με την έννοια ότι μετά από μια μακρά περίοδο διακυβέρνησης της χώρας από τη δεξιά ήρθε στην εξουσία ένα κόμμα που βασιζόταν στις αρχές του σοσιαλισμού. Η προεκλογική εκστρατεία του Α. Παπανδρέου στηρίχτηκε σε συνθήματα όπως «Εδώ και τώρα αλλαγή» και «Η Ελλάδα στους Έλληνες», ενώ ο ίδιος καλλιέργησε το προφίλ του πολιτικού που βρισκόταν σε άμεση επαφή και επικοινωνία με τα λαϊκά στρώματα και προσφωνούνταν, από φίλους και αντίπαλους, με το μικρό του όνομα, «Ανδρέας».
Το σύνθημα της «αλλαγής» και το τρίπτυχο «Εθνική Ανεξαρτησία, Λαϊκή Κυριαρχία και Κοινωνική Απελευθέρωση» συσπείρωσε γύρω από τον Ανδρέα Παπανδρέου και το κίνημά του ένα ευρύτατο φάσμα πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων .

ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ

Από τους Παπανδρέου στο πολιτικό σκηνικό επικράτησε και τιμήθηκε με την ψήφο του Ελληνικού λαού ο γιος του Γιώργος Παπανδρέου, κερδίζοντας την θέση του πρωθυπουργού το 2009, οδηγώντας την κυβέρνηση του σε παραίτηση το 2011.

Ο εσωκομματικός προεκλογικός αγώνας για την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ ξεκίνησε, καθώς όλοι οι υποψήφιοι κατέθεσαν τις υπογραφές που συγκέντρωσαν.
Ο Γιώργος Παπανδρέου πήγε στη Χ. Τρικούπη και κατέθεσε ο ίδιος τις 82 υπογραφές μελών της Κεντρικής Επιτροπής. Παράλληλα, δήλωσε ότι διαθέτει περίπου 20.000 ηλεκτρονικές υπογραφές υποστηριχτών.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης κατέθεσε 110 υπογραφές από μέλη της ΚΕ και 20.000 δηλώσεις στήριξης πολιτών.
Ο Παύλος Χρηστίδης κατέθεσε στη Χ. Τρικούπη 7.000 υπογραφές.
Ο Παύλος Γερουλάνος κατέθεσε 6.245 υπογραφές πολιτών.
Οι κ. Λοβέρδος και Καστανίδης είχαν ήδη καταθέσει τις δικές τους υπογραφές, ενώ ο Βασίλης Κεγκέρογλου, που είχε καταθέσει χθες 6.837 υπογραφές, αποσύρθηκε, μετά την ανακοίνωση του Γ. Παπανδρέου.
Ο Χάρης Καστανίδης έχει καταθέσει 8.393 δηλώσεις στήριξης της υποψηφιότητάς του, ενώ ο Α. Λοβέρδος 5.200 υπογραφές μελών από το μητρώο, ενώ την υποψηφιότητά του στηρίζουν επίσης άλλα 1.000 νέα μέλη του κόμματος καθώς και άλλοι 8.000 «προοδευτικοί πολίτες», όπως δήλωσε.

Σήμερα το βαρύ όνομα Παπανδρέου μπαίνει σε μια εκλογική διαδικασία του μικρού πλέον ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ. Τα μεγέθη είναι λίγο οξύμωρα. Ο εγγονός του “Γέρου της Δημοκρατίας” του 52,8% του 1964 και ο γιος του Ανδρέα του 48,1% του 1981, θέλει να διεκδικήσει μαζί με μια σειρά άλλα πρόσωπα, την ηγεσία ενός μικρού κόμματος -απομεινάρι- μιας ένδοξης ιστορίας.

Ανθρώπινες φιλοδοξίες; υπόγειες διαδρομές και λόγω απλής αναλογικής; άγνοια κινδύνου;

Πάντως η ιστορία έχει δείξει ότι μετά τους μεγάλους, έρχονται και οι μικροί…

Αυτό πρέπει να το κατανοήσουν όχι μόνο αυτοί που φέρουν το όνομα, αλλά και αυτοί που το χρησιμοποιούν. Και ο νοών νοείτω….

Πηγή