Ισοπέδωση της Γυναίκας, εξευτελισμός της, με τη σφραγίδα των ΜΜΕ και των απανταχού εχθρών της…

Από την Γαία, την Εστία, την Αθηνά και την Αφροδίτη, μέχρι την Ιουδήθ και την Κασσιανή και ως την Mary Wollstonecraft (1759-1797, αγγλίδα συγγραφέα και φεμινίστρια) και την Emeline Pankhurst (1858-1928, αγγλίδα σουφραζέτα), το οδοιπορικό της Γυναίκας ήταν βασανιστικό μεν, αγωνιστικό δε. Με την Σιμόν ντε Μποβουάρ, πήρε σχήμα πιο πολιτικοκοινωνικό, άνθισε ως κίνημα και κατέκτησε δικαιώματα και υψηλές θέσεις, χωρίς να έχει φτάσει στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Με την Πακιστανή Malala Yousafzai, που ένδεκα μόλις χρόνων τόλμησε να καταγγείλει τους Ταλιμπάν και τις κακουργίες τους και να παλέψει υπέρ της εκπαίδευσης των κοριτσιών στην πατρίδα της (συνεχίζει και σήμερα), η Γυναίκα αποκτά δυνάμεις και σε λαούς εξαθλιωμένους…
Πέτυχαν πολλά οι φεμινίστριες και εν συνόλω οι γυναίκες, ξεκινώντας από το δικαίωμα ψήφου και προχωρώντας σε υψηλότερης ακόμη κλίμακας κατακτήσεις. Ασφαλώς και με τη συνδρομή πολλών ανδρών που είχαν και έχουν την άποψη πως είμαστε όλοι ίσοι και οφείλουμε να παλεύουμε ΜΑΖΙ για μια ανθρωπινότερη κοινωνία…

Σήμερα, μετά από τόσους αγώνες και τόσα επιτεύγματα, φτάνουμε στο ΑΙΣΧΟΣ του bachelor, που χωρίς καμιά ντροπή παρουσιάζει ο Alpha. Αναβίωση του χαρεμιού, όπου ο αφέντης είναι ο διαχειριστής πλειάδας γυναικών, χωρίς τη θέλησή τους τότε, με την εθελούσια συμμετοχή των κοριτσιών σήμερα και με την απόλυτη έγκριση των γονιών τους….

Πρωταγωνιστής, ένας ουτιδανός ανήρ, με τα τρία άλφα χαραγμένα στο μέτωπό του: άφρων, άνους, αλαζών. Ένας νάρκισσος χωρίς περιεχόμενο ή μάλλον ομοίωμα του τάφου – από έξω κάτασπρα μάρμαρα και λουλούδια και μέσα σήψη και σκουλήκια… Σαδιστική αντιμετώπιση των γυναικών (σε θέλω, δε σε θέλω), πλήρης εξευτελισμός τους – αυτοκράτορας εκείνος σε μια ομάδα κοριτσιών, που η κενότητά τους και η άκρως χαμηλή αυτοεκτίμηση τις οδηγεί να λειτουργούν ως σκλάβες προηγούμενων αιώνων και να τον προσκυνούν, να πεθαίνουν για ένα του βλέμμα, να μισούνται μεταξύ τους, να φτύνουν την Ιστορία της Γυναίκας, να πέφτουν στα Τάρταρα της μηδαμινότητας…

Μπήκα στην “αιματηρή” διαδικασία να παρακολουθήσω ένα επεισόδιο (δεν το άντεξα ολόκληρο!!!) και ένιωσα ότι θα πάθω εγκεφαλικό… Τέτοια περιφρόνηση, υποτίμηση, ταπείνωση, γουρουνιά απέναντι στις Γυναίκες δεν ματαείδα… Το ακόμη χειρότερο είναι πως αυτές οι ίδιες μακράν απέχουν από το να αισθάνονται την κατάντια ετούτη. Κινούνται ως μαριονέτες από τα “επιδέξια” χέρια των ευτελέστατων καναλιών, πέφτουν στα πόδια του αφέντη-άντρα, αυτού του ταφικού προσώπου, που τις παίζει σαν κομπολόι, σαν τράπουλα, σαν πλαστικές κούκλες που μια μια θα τις πετάξει στον κάδο των σκουπιδιών…

Κυρίες και κύριοι (Θεός να σας πει!!!!) του Alpha, με τι τροφοδοτείτε τους απλούς ανθρώπους που καταφεύγουν στο πιο φτηνό (κυριολεκτικά και μεταφορικά!!!) μέσο για να γλιτώσουν την ακριβή τους έξοδο (ταβέρνα, μπαρ, κλπ); Τι πρότυπα δίνετε στους νέους, που ανάμεσά τους είναι και τα δικά σας παιδιά; Τι βλέπετε στον καθρέφτη της συνείδησής σας, πριν πλαγιάσετε για τον βραδινό ύπνο; Έχετε καν συνείδηση;

Τα ερωτήματα είναι ρητορικά, απάντηση δεν περιμένουμε. Στο βωμό του κέρδους γίνονται εγκλήματα κατά του νου και της ψυχής των πολιτών. Σε ένα τηλεοπτικό τοπίο, που είναι το χειρότερο των τελευταίων δεκαετιών, μεταξύ Big brother και πρωινάδικων, με τηλεοπτικές σειρές που είναι επιπέδου βραζιλιάνικης σαπουνόπερας, με πολιτικές εκπομπές που παραπέμπουν στην ΥΕΝΕΔ, με χυδαιοποίηση της Γλώσσας, με πλήρη ανυπαρξία του Πολιτισμού, νάτην και η φρικαλέα εκπομπή του Bachelor που σημαδεύει με το όπλο της όλα όσα οι Γυναίκες κατόρθωσαν έως τώρα…

Και οι διανοητές μας σιωπούν… σιωπούν… σιωπούν…
Μήπως είναι ώρα να μιλήσουν, να φωνάξουν, να κραυγάσουν; Να αφορίσουν την πανουργία και κακουργία των ΜΜΕ, να κάνουν αυστηρή κριτική στα “αγαθά” που μας προσφέρουν, να έχουν λόγο στα δεινά του κόσμου, να τρέμουν την παρουσία τους οι εξουσίες – πολιτικές, θρησκευτικές, τηλεοπτικές και λοιπές αυταρχικές… Γιατί σε τούτα τα χρόνια τα αντιπνευματικά, χρέος τρανό των ανθρώπων της Τέχνης και των Επιστημών είναι να αφήσουν για λίγο το γραφείο ή το εργαστήρι τους και να βγουν στο δρόμο, να διαμαρτυρηθούν, να ΟΥΡΛΙΑΞΟΥΝ… Δε γίνεται να αφήνουν να συμβαίνει ένα τέτοιο ελεεινό κατρακύλισμα…

Δεν αξίζει στη Γυναίκα να κακοποιείται και μάλιστα δημόσια από τα αθλιότατα τηλεοπτικά κανάλια. Σε κανέναν άνθρωπο δεν αξίζει κάτι τέτοιο. Η Γυναίκα έχει μαρτυρήσει ανά τους αιώνες, έχει κυνηγηθεί, βιαστεί, ακόμη και θανατωθεί, της αφαίρεσαν το λόγο, την έκφραση, τα πιο αυτονόητα δικαιώματα. Τούτη η αγέλη που βολοδέρνει στον Alpha, το χαρέμι ενός βλακέντιου, είναι ίσως το φρικτότερο τηλεοπτικό προϊόν που μπήκε στη ζωή των Ελλήνων…

Αφιερωμένο με πολλή αγάπη στις μαθήτριές μου, με την προτροπή, όχι μόνο να μη φτάσουν ποτέ σε τέτοιες θύρες, μα και να πολεμούν πάντα με σθένος κάθε είδους κακοποίηση – σωματική, επαγγελματική, πνευματική, κοινωνική, ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ…