Σήμερα γιορτάζει ο θαυματουργός Άγιος της Ν. Μάκρης και η Αγία Ειρήνη

Ο Άγιος Εφραίμ γεννήθηκε στα Τρίκαλα της Θεσσαλίας το έτος 1384 στις 14 Σεπτεμβρίου, εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού με το κοσμικόν όνομα Κωνσταντίνος Μόρφης. Σε ηλικία 14 ετών, το 1398, εγκατέλειψε μητέρα-χήραν και (7) επτά αδέλφια, ύστερα από προτροπήν της ευσεβούς αυτού μητρός, προφανώ ς διά να αποφύγει την βιαίαν στρατολογίαν-«παιδομάζωμα», για την επάνδρωσιν των γενιτσαρικών σωμάτων, και προσήλθε διά να μονάσει εις την Ι. Μονήν του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, την ακμάζουσαν τότε επί του Όρους των Αμώμων της Αττικής. Ο Άγιος Εφραίμ ασκήτεψε και μόνασε στην Ιερά Μονή επί 28 χρόνια.

Κατά το έτος 1424 οι Τούρκοι εισέβαλαν βιαίως εις την Ι.Μ. του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου επί του Όρους των Αμώμων και εσφαγίασαν αγρίως τους Πατέρας της Μονής.

Ο Άγιος Εφραίμ απουσίαζεν εις την σπηλιάν του επί του Όρους και επιστρέψας, όταν είδε τα σώματα των Πατέρων εσφαγμένα εδώ και εκεί εθρήνησεν γοερώς. Τον επόμενον χρόνον την 14ην Σεπτεμβρίου 1425, εορτήν πάλιν Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού επανήλθον οι βάρβαροι Οθωμανοί και ευρόντες τον Άγιον τον συνέλαβαν και τον εβασάνιζαν επί 8 ½ μήνας, μετά μεγάλης μανίας και βαρβαρότητος. Τέλος, τον εκρέμασαν ανάποδα σε παλαιόν δένδρον μουριάς εντός του περιβόλου της Μονής, αφού διαπέρασαν στον ομφαλόν του χονδρόν παλαιόν ξύλον αναμμένον και αφού τον εκάρφωσαν με μεγάλα σουβλερά γύφτικα καρφιά. Ο Άγιος Εφραίμ ετελείωσε μαρτυρικώς την ζωήν του από τους Τούρκους την 5ην Μαίου του σωτηρίου έτους 1426, σε ηλικία 42 ετών.

Τα Λείψανα του Αγίου βρίσκονται στη Μονή Αμώμων (Ευαγγελισμού της Θεοτόκου), Νέας Μάκρης Αττικής.

ΚΑΙ Η ΑΓΙΑ ΕΙΡΗΝΗ

Η αγία Ειρήνη, της οποίας το αρχικό όνομα ήταν Πηνελόπη, γεννήθηκε στη πύλη Μαδεδλών της Περσίας και γονείς της ήταν ο έπαρχος Λικίνιος και η ευγενής Λικινία.

Σε πολύ μικρή ηλικία άρχισε την γραμματική της εκπαίδευση κοντά σε έναν από τους πλέον σοφούς διδασκάλους της εποχής της, τον Απελλιανό, ο οποίος δίδαξε στη Πηνελόπη τη θύραθεν σοφία, ενώ την χριστιανική πίστη την διδάχθηκε από μια χριστιανή υπηρέτρια του πατέρα της.

Όταν τελείωσε η κατήχηση βαπτίσθηκε χριστιανή και έλαβε το όνομα Ειρήνη. Όταν ο Λικίνιος έμαθε ότι η κόρη του έγινε χριστιανή διέταξε να τη δέσουν στα πόδια ενός άγριου αλόγου για να σκοτωθεί. Αλλά από θαύμα το άλογο στράφηκε εναντίον του και σκότωσε εκείνον.

Μεγάλη ήταν η σύγχυση των παραβρισκομένων, αλλά η αγία τους καθησύχασε και αφού προσευχήθηκε με θέρμη, ο πατέρας της αναστήθηκε. Αμέσως βαπτίσθηκαν όλοι χριστιανοί. Στη συνέχεια η αγία Ειρήνη περιόδευσε σε αρκετά μέρη όπου, δίδαξε το λόγο του Θεού και έκανε πολλά θαύματα. Στο τέλος η αγία Ειρήνη αποσύρθηκε σε ένα ερημικό μέρος έξω από την Έφεσο όπου έζησε με προσευχή και άσκηση.

Στο Συναξάρι της αναφέρεται ότι στην Έφεσο η αγία Ειρήνη βρήκε μία λάρνακα, στην οποία δεν είχε ως τότε ενταφιασθεί κανένας, μπήκε μέσα σε αυτήν και κοιμήθηκε με ειρήνη.

Πριν δε από την κοίμησή της η Αγία Ειρήνη είχε δώσει εντολή να μην μετακινήσει κανένας την ταφόπετρα, με την οποία θα σκέπαζε τη λάρνακα ο δάσκαλός της Απελλιανός, προτού περάσουν τέσσερις ημέρες. Μετά όμως από δύο ημέρες επισκέφθηκαν τον τάφο ο Απελλιανός και οι άλλοι, οι οποίοι είδαν ότι η ταφόπετρα ήταν σηκωμένη και η λάρνακα κενή.

Κατά τα δυτικά Μαρτυρολόγια η Αγία Ειρήνη μαρτύρησε στη Θεσσαλονίκη, αφού ρίχθηκε στην πυρά ενώ κατά το Μηνολόγιον του αυτοκράτορα Βασιλείου Β’, η Αγία Ειρήνη τελειώθηκε μαρτυρικά δι’ αποκεφαλισμού.

Ἀπολυτίκιον 
Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Εἰρήνης τὸν ἄρχοντα, ἰχνηλατοῦσα σεμνή, εἰρήνης ἐπώνυμος, δι’ ἐπιπνοίας Θεοῦ, ἐδείχθης πανεύφημε, σὺ γὰρ τοῦ πολέμου, τᾶς ἐνέδρας φυγοῦσα, ἤθλησας ὑπὲρ φύσιν, ὡς παρθένος φρονίμη, διὸ Μεγαλομάρτυς Εἰρήνη, εἰρήνην ἠμὶν αἴτησαι.