Ακριβώς ένα μήνα πριν, στις 15 Ιουλίου 2020, με τίτλο «Κορωνοϊός: Το μεγάλο στοίχημα της Κυβέρνησης (ξανά)» είχα γράψει για τις δύσκολες μέρες που θα ακολουθούσαν εξαιτίας του κορωνοϊού.

Κρατώ δύο παραγράφους από το προηγούμενο κείμενό μου (ένα μήνα πριν), στο οποίο έγραψα: «Οι πολίτες, ορθά στήριξαν την προσπάθεια που έγινε και τα μέτρα που είχαν ληφθεί, έτσι ώστε η Ελλάδα να είναι στο υγιές μονοπάτι. Το πρόβλημα όμως με τον κορωνοϊό δεν τελείωσε. Δεν το αφήσαμε τελειωτικά πίσω μας, αλλά υπάρχει ο κίνδυνος να το βρούμε πάλι μπροστά μας».

Και το κείμενο κατέληγε: «Η Κυβέρνηση έρχεται πάλι αντιμέτωπη με ένα μεγάλο στοίχημα που θα πρέπει να το κερδίσει, έτσι ώστε να μην γκρεμίσει ότι πέτυχε. Έτσι ώστε να μην μπούμε ξανά σε περιπέτειες, που αυτή τη φορά δύσκολα θα ξεπεραστούν. Των φρονίμων τα παιδιά, πριν πεινάσουν μαγειρεύουν».

Φτάσαμε στις 15 Αυγούστου και με τρόμο παρακολουθούμε τον αριθμό των κρουσμάτων να αυξάνεται καθημερινά, όπως και οι διασωληνωμένοι και οι θάνατοι από τον κορωνοϊό.

Φοβάμαι ότι των φρονίμων τα παιδία δεν μαγείρεψαν έγκαιρα ή δεν έχουν βάλει τα σωστά υλικά στο καζάνι που έχουμε τώρα μπροστά μας, με αποτέλεσμα το καζάνι να βράζει επικίνδυνα.

Ήδη έχουμε μπει σε περιπέτειες, αφού με την καλοκαιρινή μας ραστώνη και ανεμελιά δίνουμε χώρο στον κορωνοϊό. Αυτά σε ότι αφορούν εμάς, τους πολίτες, που σαφώς έχουμε το μεγάλο μερίδιο ευθύνης.

Μπερδεμένοι όμως φαίνονται να είναι και οι ιθύνοντες, καθώς με τα σπασμωδικά μέτρα που λαμβάνουν, μάλλον χάνουν την εμπιστοσύνη του κόσμου, κάτι που από μόνο του θα δημιουργήσει τεράστια προβλήματα.

Ο φόβος έχει πάψει να είναι …προνόμιο των ηλικιωμένων και των ευπαθών ομάδων, καθώς και οι νέοι έχουν μπει για τα καλά στο παιχνίδι.

Οι γονείς έχουν μπερδευτεί καθώς δεν ξέρουν τι θα κάνουν με τα παιδιά τους και το σχολείο και καταλήγει στο ότι δεν ξέρουν τι θα κάνουν με τη δουλειά τους.

Οι εργαζόμενοι στο χώρο του τουρισμού ήδη έχουν πάρει την οικονομική κρυάδα και δεν ξέρουν πως θα βγάλουν πέρα το χειμώνα που έρχεται.

Μια σειρά από επιχειρήσεις (κυρίως αυτές που άπτονται του τουρισμού), παλεύουν (αρκετές με λάθος τρόπο), για να διασωθούν.

Τα προβλήματα φουντώνουν και σκεφτείτε τι θα γίνει μετά της Παναγίας, καθώς οι περισσότεροι θα επιστρέψουν στη βάση τους και κυρίως αυτοί που θα επιστρέψουν στην Αττική και την Θεσσαλονίκη, εκεί που είναι τα πολλά κρούσματα.

Η κυβέρνηση, στην πρώτη θανατηφόρα φάση της πανδημίας τα πήγε καλά και δεν φοβήθηκε να πάρει δύσκολες αποφάσεις.

Στη δεύτερη δύσκολη φάση όμως που έχουμε μπει για τα καλά, η κυβέρνηση δείχνει αναποφάσιστη και πορεύεται με καθυστερημένες εξαγγελίες μέτρων σε …δόσεις, χωρίς να έχει καταφέρει αυτή τη φορά να πείσει τους Έλληνες.

Το σύμπλεγμα, κορωνοϊός, τουρισμός, οικονομία, δείχνει να έχει μπερδέψει αυτούς που λαμβάνουν τις αποφάσεις, με αποτέλεσμα η πυξίδα να δείχνει τη μία ανατολή και την άλλη δύση.

Η βελόνα της πυξίδας όμως πρέπει να σταθεροποιηθεί στη θέση υγεία, γιατί μπροστά μας έχουμε μία ακόμα ανηφόρα, αν και είμαστε κουρασμένοι. Πρέπει όμως να την ανέβουμε και αυτή.

Αγάντα λοιπόν.

από το politicalbank